dinsdag 12 februari 2013

De eerste voorlichtingsbijeenkomst


Vandaag was het dan eindelijk zover: de eerste van vijf voorlichtingsbijeenkomsten zou vanmiddag plaatsvinden in Utrecht, bij Stichting Adoptievoorzieningen. Om te laat komen te voorkomen, zijn we op tijd op de trein richting Utrecht gestapt. Deze keer geen enkele vertraging dus kwamen we ruim op tijd, om 12 uur al, aan op het eindstation. We waren allebei eigenlijk best wel een beetje zenuwachtig voor deze middag dus we waren blij dat we lekker op tijd waren. Nadat we geluncht hadden en wat hadden rondgekeken in het ijskoude centrum, zijn we rond kwart voor twee naar de locatie waar de bijeenkomst plaats zou vinden gegaan. Hier werden we met koffie en thee ontvangen door twee voorlichtsters.

Toen iedereen binnen was, begonnen we met een voorstelronde. Eerst stelden de twee voorlichtsters zich voor en zij vertelden wat over zichzelf en hoe de middag verder zou verlopen. Allereerst gingen we kennismaken met de groep. Dit gebeurde niet door iedereen zelf te laten vertellen wie ze waren. We moesten twee om twee tegen elkaar vertellen wie we waren, hoe oud, getrouwd of niet, gezinssituatie enz. en onder andere in welke fase we zaten in het adoptieproces en wie we hiervan al op de hoogte hadden gesteld. Het was dan de bedoeling dat je door je gesprekspartner vervolgens werd voorgesteld. Beetje vreemd wel, maar een leuke manier van voorstellen. Op deze manier krijg je in korte tijd een goed beeld van iedereen en kom je snel achter de beweegredenen van de groepsleden om te kiezen voor adoptie. Het is een heel gemêleerde groep van 8 stellen, waarvan de gemiddelde leeftijd zo'n 35 is. Suzanne was hierbij één van de jongsten en de oudste van de groep was 44.
Na de kennismaking gingen we inhoudelijk verder. Deze dag stond verder in het teken van achtergronden van (adoptie)kinderen en biologische ouders.

We begonnen met bespreken van beweegredenen van biologische ouders om hun kind af te staan. Dit werd ondersteund door een filmpje opgenomen in Zuid-Afrika, waar zwangere vrouwen, die afstand willen doen van hun toekomstige kind in een opvanghuis, geïnterviewd werden. Ook was te zien dat een biologische moeder haar dochter overdroeg aan de adoptieouders. Zij was vooral heel blij dat haar kindje een betere toekomst tegemoet kon zien dan zij haar kon bieden.
Dit voorbeeld was best wel uitzonderlijk. Regelmatig komt het voor dat er weinig tot niets bekend is over de biologische ouders. Het filmpje was best confronterend om te zien, omdat je niet altijd stil staat bij het verhaal van de ouders en vaak meer aandacht hebt voor de kinderen zelf. Het is natuurlijk een hele moeilijke beslissing die de ouders moeten nemen, die veel verdriet doet en ieder heeft hier zijn eigen redenen voor. Na het filmpje hebben we hier nog met zijn allen over nagepraat.

Na de pauze werd ingegaan op de leefsituatie van de kinderen na afstaan en voor de adoptie. Veel kinderen komen namelijk eerst in een tehuis terecht of bij pleegouders. Deze (jonge) kinderen kunnen in korte tijd veel meemaken en dit kan gevolgen hebben voor het gedrag later. Als kinderen zonder aandacht in een tehuis verzorgd worden, zullen zij zich anders ontwikkelen en reageren dan kinderen die in een normaal gezin opgroeien. We kregen als voorbeeld drie filmpjes te zien gemaakt in kindertehuizen in India, Ethiopië en China. Hierna werd ons gevraagd welke dingen ons opvielen. De kinderen hadden onder andere erg weinig speelgoed, kregen weinig tot geen persoonlijke aandacht en waren erg op zichzelf. De beelden waren best confronterend. Het liefste zou je gelijk daar naartoe willen en een kleintje meenemen. Jammer genoeg kan dit niet zomaar ;-) Voordat we het wisten was de middag voorbij en was het alweer 17 uur. De bijeenkomst is voorbij gevlogen en we hebben deze als zeer nuttig, interessant en leerzaam ondervonden. Ook vonden we het fijn dat de bijeenkomsten in groepsverband plaatsvinden. Ieder heeft toch weer zijn eigen visie op het geheel en je leert ook weer van elkaar.

Kortom: we kijken alweer heel erg uit naar de volgende bijeenkomst die over twee weken zal plaatsvinden. Dan zullen we het hebben over gehechtheid. Uiteraard volgt er dan weer een nieuw blogbericht.

1 opmerking:

  1. Lieve Suus en Charley. Wat moedig dat jullie dit gaan ondernemen. Heel confronterend als je de filmpjes ziet van de moeders die hun kindje afstaan. Gelukkig voor deze kinderen is er een goede toekomst weggelegd! Bij jullie zal dat ook zeker het geval zijn. Ik blijf jullie volgen. Dank jullie dat jullie dit met mij ( ons) willen delen!

    BeantwoordenVerwijderen

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...